«Πρέπει να ξανασκεφτούμε την παλιά αλληγορία του αποχωρισμού από τα έφηβα παιδιά μας και να την αντικαταστήσουμε με την έννοια της επέκτασης. Αυτό σημαίνει, κατά τη διάρκεια της εφηβικής ηλικίας, ότι οι έφηβοι χρειάζονται να επεκταθούν μακριά από τους γονείς τους, μένοντας όμως συνδεδεμένοι με αυτούς. Η δουλειά τους είναι να επεκταθούν, η δική σου να συνδέεις.»
Dr. Mike Riera

Στο εξωτερικό , συχνά γίνεται μια πολιτισμική υπόθεση ότι οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες που είναι κοντά με τους γονείς τους είναι λιγότερο ανεξάρτητοι με τις ζωές τους. Αυτό δεν ισχύει, αναφέρει πρόσφατη έρευνα. Στην πραγματικότητα, οι νεαροί ενήλικες που νιώθουν ότι μπορούν να μοιραστούν πράγματα ειλικρινά με τους γονείς τους, λένε ότι νιώθουν ελεύθεροι να πάρουν αποφάσεις ανεξάρτητα και δε νιώθουν ότι πρέπει αν επαναστατήσουν απέναντι στις προσδοκίες των γονιών τους.

Η δουλειά μας ως γονείς είναι να καλύπτουμε τις συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών μας σε κάθε στάδιο της ανάπτυξης τους ώστε να προχωρούν στις απαιτήσεις του επόμενου σταδίου. Στα χρόνια της εφηβείας, καθετί που κάνουμε σωστά και λάθος γίνεται αντικείμενο έντονης παρατήρησης. Αν έχουμε αποδεχθεί τις ανάγκες ανεξαρτησίας του παιδιού μας και επιβεβαιώνουμε ότι θα αναπτυχθεί σε έναν ξεχωριστό άνθρωπο, θα παραμείνει συνδεδεμένο μαζί μας, ακόμη και αν εστιάζει σε συνομηλίκους, στο γυμνάσιο και στις τρέλες που κάνουν την καρδιά του χαρούμενη.

Είναι κατάλληλο για τα παιδιά να γίνονται αυξανόμενα ανεξάρτητα κατά τη διάρκεια της εφηβικής ηλικίας. Αλλά είναι κρίσιμο, για τα περισσότερα χρόνια, οι γονείς να παραμένουν η συναισθηματική και ηθική τους πυξίδα. Τα παιδιά θα αρχίσουν να πειραματίζονται με στενές σχέσεις εκτός της οικογένειας, αλλά για να το κάνουν αυτό πετυχημένα, θα συνεχίσουν να βασίζονται στις στενές σχέσεις στο σπίτι που παραμένουν σταθερές.

Είναι αναγκαίο να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να βασίζονται πάνω μας μέχρι να είναι συναισθηματικά έτοιμα να στηριχθούν στους εαυτούς τους. Πολύ συχνά, αφήνουμε τους εφήβους να μεταφέρουν την εξάρτησή τους έξω από την οικογένεια, με καταστροφικά αποτελέσματα. Οι έφηβοι συχνά κάνουν μεγάλη προσπάθεια για την επίτευξη της εγγύτητας που αποζητούν, για να καταλήξουν να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα ότι οι υπόλοιποι έφηβοι δεν είναι σε θέση να τους προσφέρουν αυτό που χρειάζονται.

Ο ισχυρότερος παράγοντας που δείχνει πότε το παιδί σου θα αρχίσει να είναι σεξουαλικά ενεργό; Όσο πιο κοντά είναι σε σένα και στον άλλον γονιό του, τόσο περισσότερο θα περιμένει.

Το να διώχνει ο έφηβος τους γονείς μακριά ή το να τον αφήνουν εκείνοι να το κάνει, ΔΕΝ είναι σημάδι υγιούς συναισθηματικής ανάπτυξης. Είναι σημάδι μιας κατεστραμμένης σχέσης. Το να προσπαθείτε να αναθρέψετε το έφηβο παιδί σας όταν η σχέση σας είναι κατεστραμμένη είναι σαν να σπρώχνετε ένα βράχο στην ανηφόρα. Ποτέ δεν είναι αργά να διορθώσετε τη σχέση σας με το παιδί σας, να έρθετε πιο κοντά. Αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο να χτίσετε την ισχυρή σύνδεση που θέλετε αν τα θεμέλια δεν υπάρχουν.

Πως μπορείτε να παραμείνετε συνδεδεμένος με το έφηβο παιδί σας;

1. Να αναγνωρίζετε ότι η ισχυρή ανάγκη για ανεξαρτησία του εφήβου παιδιού σας δε σημαίνει ότι δε μπορεί να συνεχίσει να είναι συνδεδεμένο μαζί σας.

Εάν μπορείτε να αφήσετε το έφηβο παιδί σας να έχει τη δική του κρίση και να είναι ο εαυτός του, αντί να είναι αυτός που θέλετε εσείς, θα μπορέσει εξελιχθεί σε ένα ώριμο για την ηλικία του ανεξάρτητο παιδί, χωρίς να σας αποκόπτει από τη ζωή του. Αν, από την άλλη επιμένετε να διαλέξει το άθλημα που εσείς επιθυμείτε ή να συμφωνεί με τις πολιτικές σας απόψεις, το έφηβο παιδί σας θα πρέπει να διαλέξει μεταξύ της σχέσης του με εσάς ή με τον εαυτό του.

2. Να ακούς. Να συμπάσχεις. Να κρατάς τις συμβουλές στο ελάχιστο.

Δεν έχει σημασία πόσο καλές είναι οι συμβουλές σας. Κάθε φορά που τις προσφέρετε, δίνετε στο έφηβο παιδί σας το μήνυμα ότι δε μπορεί να λύσει μόνο του τα προβλήματά του. Να είστε ο ακροατής, και όχι κάποιος που διατάζει, και θα δείτε ότι ο έφηβος θα γυρνάει συνεχώς σε εσάς.

3. Να είστε εκεί όταν ο έφηβος θέλει να μιλήσει.

Τα περισσότερα παιδιά δεν κρατούν ατζέντα και δεν αναφέρουν τα προβλήματα σε μια προγραμματισμένη συνάντηση. Και τίποτα δεν τα κάνει να κλείνονται στον εαυτό τους περισσότερο από το να τα πιέζεις να μιλήσουν. Τα παιδιά μιλούν όταν κάτι συμβαίνει, ιδιαίτερα αν έχετε αποδείξει ότι είστε καλός ακροατής, αλλά δεν επιδιώκετε συνεχώς να σας ανοίγονται. (Αν τα πιέσετε να ανοιχτούν, νιώθουν ότι πρέπει να υπερασπιστούν την ανεξαρτησία τους με το να κρατούν μυστικά). Βρείτε τρόπους να είστε κοντά όταν θα είστε και οι δύο διαθέσιμοι, χωρίς να το κάνετε να φαίνεται σαν απαίτηση. Αυτό μπορεί να φαίνεται προφανές, αλλά το να δείξετε ότι είστε διαθέσιμος ξεκινάει την επαφή, η οποία μπορεί να μη συμβεί αλλιώς: «Θα είμαι στο δωμάτιο μελέτης αν με χρειαστείς» ή «Πρέπει να πάω στο μανάβικο, αλλά μη διστάσεις να με πάρεις στο κινητό αν με χρειαστείς»

Το πιο σημαντικό του να είστε διαθέσιμος είναι η ψυχική σας διάθεση. Το παιδί σας θα αισθανθεί πότε είστε συναισθηματικά διαθέσιμος. Οι γονείς που έχουν στενές σχέσεις με τους εφήβους συχνά λένε ότι όσο το παιδί τους μεγαλώνει, τους έχει γίνει συνήθεια να παρατούν οτιδήποτε άλλο αν το παιδί τους δείξει σημάδια και επιθυμεί να μιλήσει. Αυτό φυσικά μπορεί να είναι δύσκολο αν έχετε μαζί να διαχειριστείτε και μια απαιτητική δουλειά ή άλλες ευθύνες. Αλλά τα παιδιά που νιώθουν ότι τα υπόλοιπα πράγματα είναι πιο σημαντικά για τους γονείς τους, συχνά αναζητούν αλλού συναισθηματική υποστήριξη όταν το χρειάζονται. Και αυτό είναι αρνητικό τόσο για εσάς, όσο και για εκείνα.

4. Μην προσπαθείτε να αναδιαμορφώσετε το έφηβο παιδί σας.

Ο έφηβος ακόμα μαθαίνει να περιποιείται τον εαυτό του, και πειραματίζεται με νέες ταυτότητες σχεδόν κάθε εβδομάδα. Νομίζει ότι της πάνε καλύτερα τα μαλλιά πίσω; Νομίζει ότι πρέπει να πλένει το πρόσωπό του περισσότερο; Σιγουρευτείτε ότι τους κάνετε προτάσεις διακριτικά, αλλά μόνο μια φορά. Τις υπόλοιπες το παιδί θα τις αντιληφθεί ως απόρριψη.

5. Καλωσορίστε τους φίλους του εφήβου σας.

Θέλετε να κάνει παρέα με τους φίλους της στο σπίτι, σωστά; Να έχετε πάντα μερικά σνακ διαθέσιμα και να υποδέχεστε τους φίλους  με ένα χαμόγελο όταν εμφανίζονται ξαφνικά.

6. Να θυμάστε την «ισορροπία καλής θέλησης» στη σχέση σας με το έφηβο παιδί σας και να τη γεμίζετε με ζεστές αλληλεπιδράσεις όταν αυτό είναι απαραίτητο.

Οι επιστήμονες έχουν βρει έναν τρόπο να προβλέψουν ποια ζευγάρια θα χωρίσουν: αυτά που δεν έχουν τουλάχιστον 5 θετικές αλληλεπιδράσεις για κάθε μια αρνητική. Προκύπτει ότι το να διατηρείς αυτόν τον δείκτη 5 προς 1 είναι μια αποτελεσματική διασφάλιση ότι θα μείνεις συνδεδεμένος σε κάθε σχέση, συμπεριλαμβανομένου και αυτής με τους γονείς και τους εφήβους.

Όσο και αν προσπαθούμε, όλοι μας μερικές φορές έχουμε κάτι λιγότερο από τη βέλτιστη επικοινωνία με τα παιδιά μας. Να θυμάστε ότι κάθε μια από αυτές τις αλληλεπιδράσεις  που κάνουν κάποιον να νιώθει άσχημα απαιτούν πέντε θετικές για να αποκατασταθεί η θετική δυναμική της σχέσης. Αυτές μπορεί να είναι κάτι μικρό -ένα χαμόγελο ή ένα χτύπημα στον ώμο- αρκεί να σιγουρευτείτε ότι έχουν κάποιο θετικό αντίκτυπο.

Όμως προσοχή, μην επιχειρήσετε να αγοράσετε πέντε δώρα, ακόμα και αν κάνατε μια αριστοκρατική ανοησία. Τα περιστασιακά δώρα χωρίς λόγο είναι εντάξει, αλλά όλα τα παιδιά μπορούν να κάνουν τη διάκριση μεταξύ συναισθηματικής σύνδεσης και πραγμάτων, και πάντα το προσέχουν όταν οι γονείς χρησιμοποιούν χρήματα για να αγοράσουν την καλή τους θέληση. Δε θα απορρίψουν τα δώρα, αλλά είναι καθαρή ζημία στο λογαριασμό της συναισθηματικής σας σχέσης.

7. Μην το παίρνετε προσωπικά.

Η έφηβη χτυπάει δυνατά την πόρτα στο δωμάτιό της ουρλιάζοντας «Σε μισώ, ποτέ δε με καταλαβαίνεις!»

Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάστε; ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ!

Αυτό δεν είναι για εσάς κυρίως, αλλά για εκείνους: τα μπερδεμένα συναισθήματά τους, η δυσκολία τους να ελέγχουν τον εαυτό τους, η ικανότητά τους να καταλαβαίνουν και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους που δεν έχει ωριμάσει ακόμα. Το να το παίρνετε προσωπικά σας πληγώνει, που σημαίνει ότι κάνετε ότι κάνουμε όλοι μας όταν πληγωνόμαστε: είτε κλεινόμαστε, είτε επιτιθόμαστε, είτε και τα δύο. Πράγμα το οποίο χειροτερεύει μια ήδη δύσκολη για όλους κατάσταση.

Το να θυμάστε να μην το παίρνετε προσωπικά σημαίνει ότι:

• Παίρνετε μια βαθιά ανάσα.
• Αφήνετε να περάσει ο πόνος.
• Υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι το παιδί σας, σας αγαπάει πραγματικά αλλά δε μπορεί να σας το δείξει αυτή τη στιγμή.
• Συνειδητά χαμηλώνετε τη φωνή σας.
• Προσπαθείτε να θυμηθείτε τι σημαίνει να είστε ένα παιδί που είναι αναστατωμένο και αντιδρά υπερβολικά.
• Σκέφτεστε τρόπους να του απαντήσετε ήρεμα και εποικοδομητικά.

Ακόμα βάζετε τα όρια, φυσικά, αλλά προσπαθήστε να το κάνετε τόσο ήρεμα όσο μπορείτε να συγκεντρωθείτε. Το παιδί σας θα σας ευγνωμονεί, ακόμα και αν δε μπορεί να το αναγνωρίσει αυτή τη στιγμή. Δεν υπονοώ ότι μπορείτε να αφήσετε το παιδί σας να σας φέρεται με αγένεια. Προτείνω ότι χρειάζεται να αντιδράσετε με αγάπη αντί για θυμό, καθώς θέτετε τα όρια και αναγνωρίζετε το θυμό προτού απαιτήσετε σεβασμό.

Όταν ήταν μικρά, μαθαίνατε να «συνδέεστε πριν διορθώσετε». Αυτή είναι ακόμα μια πολύ χρήσιμη οδηγία. Οπότε ξεκινήστε με «Οοο! Πρέπει να είσαι πολύ αναστατωμένος για να μου μιλάς με αυτόν τον τρόπο. Τι συμβαίνει;» Όχι, δεν του δίνετε άδεια να είναι αγενής. Το κάνατε ξεκάθαρο ότι ο τόνος του ή οι λέξεις του σας πλήγωσαν. Αλλά επίσης κάνατε ξεκάθαρο ότι καταλάβατε ότι είναι αναστατωμένος και είστε πρόθυμος να βοηθήσετε όπως και να έχει. Αυτός είναι ο ορισμός του αποτελεσματικού «συντονισμού». Το παιδί σας θα νιώθει ότι εισακούγεται και εκτιμάται. Και από τη στιγμή που θα νιώσει καλύτερα, αν έχετε εξασκήσει το πως να ζητάτε συγγνώμη και να το διορθώσετε, θα βρει έναν τρόπο να το κάνει και να αποκαταστήσει τη σχέση.

Τι γίνεται αν εσείς είστε πολύ θυμωμένος να δείξετε την αγάπη σας εκείνη τη στιγμή; Περιμένετε να βάλετε τα όριά σας όταν θα είστε ήρεμος και ικανός να νιώσετε αγάπη και ενσυναίσθηση για το παιδί σας.

8. Ασφαλίστε τις σχέσεις στην οικογένειά σας περνώντας χρόνο μαζί κάθε μέρα.

Είτε είναι πέντε λεπτά στο κρεβάτι, είτε το να πλένετε μαζί τα πιάτα μετά το βραδινό, σιγουρευτείτε ότι έχετε χρόνο να συνδεθείτε με το έφηβο παιδί σας κάθε μέρα. Αν ο έφηβος αντιστέκεται στο να περνάει χρόνο μαζί σας, δημιουργήστε μια ρουτίνα στην οποία μοιράζεστε κάτι που το παιδί σας απολαμβάνει να κάνει: παίξτε ping pong ή πιείτε καφέ μαζί κάθε βράδυ, πηγαίνετε μια βόλτα για παγωτό τα απογεύματα της Δευτέρας, φτιάξτε πρωινό μαζί ή παίξτε μπάσκετ τα πρωινά της Κυριακής. Τα παιδιά συχνά περιμένουν αυτές τις συνήθειες με τους γονείς τους για να αναφέρουν κάτι που τα προβληματίζει. Μην περιμένετε ο γιός ή η κόρη σας να έρχεται κοντά ή να σας δείχνει ευαίσθητα συναισθήματα σε κάθε επικοινωνία ή όποτε θέλετε εσείς. Αλλά αν θέσετε αρκετές τακτικές ευκαιρίες να είστε μαζί, θα συμβεί.

9. Αν στις προτάσεις σας δεν λαμβάνετε την απάντηση που θέλετε από το παιδί σας, κάντε ένα βήμα πίσω και δείτε πως ξεκινάτε.

Ενθαρρύνετε μια θετική απάντηση; Τα παιδιά έχουν πολλά στο μυαλό τους, από το τεστ της ιστορίας μέχρι τις προπονήσεις ποδοσφαίρου και το ολοκαίνουριο παιχνίδι στον υπολογιστή. Για να μην αναφέρουμε ότι στην περίπτωση που είναι στην προεφηβική ηλικία, πλημμυρίζονται με ορμόνες και αξιολογούν τον εαυτό τους σε κάθε καθρέφτη που βρίσκουν. Οι γονείς μπορούν να είναι κρυμμένοι χαμηλά στη λίστα.

Οπότε βρείτε τρόπους να τους αντιμετωπίσετε με έναν φιλικό και μη προσβλητικό τρόπο. Είναι εντάξει να απαιτείτε και να περιμένετε σύνδεση -έχετε δικαίωμα στη σχέση σας με το παιδί σας. Αλλά είναι πιθανότερο να έχετε την απάντηση που ζητάτε αν μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να θυμάται γιατί σας συμπαθεί.

«Ήλπιζα ότι θα μπορούσαμε να πάμε για πρωινό μια μέρα αυτό το σαββατοκύριακο και θα περνούσαμε λίγο χρόνο Μαμάς και κόρης” είναι καλύτερο από «Δε μου λες τίποτα αυτές τις μέρες!»

10. Όταν επαναφέρουμε τους εφήβους στην τροχιά μας , χρειάζεται να το κάνουμε και συναισθηματικά.

Η ζωή, με τα άπειρα βάσανα και τους συνεχείς αποχωρισμούς της έχει έναν τρόπο να διαβρώνει τη σύνδεση. Καθώς οι έφηβοι διαχωρίζονται από εμάς, προσεγγίζονται από άλλα πράγματα: τους συνομήλικους, την ομάδα, τον υπολογιστή τους. Όλοι οι γονείς χρειάζεται να επανασυνδέονται με τα έφηβα παιδιά τους για να επισκευάσουν την καθημερινή διάβρωση που δημιουργείται από τους φυσικούς αποχωρισμούς και τα βάσανα της ζωής. Η αποτελεσματική ανατροφή των παιδιών είναι σχεδόν αδύνατη έως ότου η θετική σχέση με το παιδί σας αποκατασταθεί, οπότε σκεφτείτε τη σαν να τη διατηρείτε προληπτικά, πριν να υπάρξει ένα πρόβλημα.

Αν πιστεύετε ότι η επανασύνδεση μετά από ένα διάστημα απομάκρυνσης είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής σας, το έφηβο παιδί σας θα συμμερίζεται αυτή την άποψη. Απαιτήστε την προσοχή του εφήβου σας με έναν μη προσβλητικό τρόπο, απλά, και μην παίρνετε την παραμικρή αδιαφορία προσωπικά. Από τη στιγμή που θα συνηθίσουν τη ρουτίνα της επανασύνδεσης μετά τον αποχωρισμό, θα τη θεωρούν δεδομένη.

11. Αναγνωρίστε τις απομακρύνσεις και τις επανασυνδέσεις.

Όταν φεύγετε εσείς ή το έφηβο παιδί σας, πείτε αντίο. Όταν επιστρέφετε, πείτε γειά. Όταν βλέπετε τον έφηβο το πρωί, κάντε μια κίνηση για να τον χαιρετίσετε, προτιμότερο με μια αγκαλιά. Αυτό μπορεί να φαίνεται προφανές, όμως πολλές οικογένειες δεν το κάνουν. Έρευνες δείχνουν ότι οι άντρες που αγκαλιάζουν τις συζύγους τους το πρωί ζουν περισσότερο, κερδίζουν περισσότερα χρήματα και είναι πιο χαρούμενοι.

12. Όταν επανασυνδέεστε, συνειδητά επανεστιάστε την προσοχή σας.

Αλλιώς, είναι αυτόματο για όλους μας να συνεχίζουμε να σκεφτόμαστε τη συνάντηση στην οποία πήγαμε ή το τι χρειάζεται να αγοράσουμε από το μανάβικο. Οι έφηβοι συχνά είναι έτοιμοι να μιλήσουν την πρώτη στιγμή που μπαίνουν στο αμάξι, αλλά η επανασύνδεση με τους γονείς είναι το τελευταίο πράγμα που θέλουν να κάνουν μόλις κάτσουν στον υπολογιστή.

13. Μέχρι να αποκαταστήσετε τη σύνδεση, κρατήστε τους αντιπερισπασμούς στο ελάχιστο.

Αυτό μπορεί να φαίνεται προφανές, αλλά αν καταφέρνετε να κλείνετε τις ειδήσεις μόλις το έφηβο παιδί σας μπαίνει στο αμάξι, είναι πολύ πιο πιθανό να συνδεθείτε μαζί του και να ακούσετε τι έγινε στην πρόβα του συγκροτήματος. Αν η κόρη σας γυρίζει από το σπίτι της φίλης της που κοιμήθηκε το βράδυ, προσπαθήστε να αποφύγετε να έχετε οικογενειακούς φίλους στο σπίτι της ίδια στιγμή. Επιμένετε να περάσει λίγο χρόνο με την οικογένεια πριν πάρει το τηλέφωνο ή τον υπολογιστή για να μιλήσει με τις φίλες της. Όταν μια από τις δυο σας επιστρέφει σπίτι, μην απαντήσετε το τηλέφωνο κατά τη διάρκεια του χαιρετισμού, ακόμα και αν ήταν ένας αποχωρισμός ρουτίνας. Όσο αυτόματο και αν είναι να απαντήσετε το τηλέφωνο ή να κοιτάξετε εκείνο το μήνυμα, το να χαιρετηθείτε και να επανασυνδεθείτε είναι τελικά το πιο σημαντικό. Για αυτό το λόγο υπάρχει ο τηλεφωνητής. Και ποτέ δε θα θέλατε να υπονοήσετε ότι ένα εισερχόμενο μήνυμα είναι πιο σημαντικό από το άτομο με το οποίο είστε μαζί εκείνη τη στιγμή.

14. Συντονιστείτε με τη διάθεση του έφηβου παιδιού σας.

Οι διαθέσεις σας είναι απίθανο να είναι συγχρονισμένες μετά από λίγο καιρό που βρίσκεστε μακριά. Για να επανασυνδεθείτε, θα χρειαστεί πιθανότατα να προσαρμόσετε τη διάθεση σας στη διάθεση του εφήβου. Εάν είστε ενθουσιασμένος όταν εκείνος είναι σκεπτικός, θα αντιμετωπίσετε ψυχρή σιωπή.

15. Καλωσορίστε τις εκφράσεις εξάρτησης (τις στιγμές που το παιδί σας βασίζεται πάνω σας) του έφηβου παιδιού σας.

Το έφηβο παιδί σας συνεχώς καθησυχάζει την ανάγκη του να βασίζεται πάνω σας έτσι ώστε να μπορεί να λειτουργεί ανεξάρτητα σε ένα απαιτητικό περιβάλλον. Η παρουσία σας, μαζί με όλη την επιβεβαίωση που το παρηγορεί και τη ζεστασιά, του δείχνει ότι μπορεί να χαλαρώνει και να μειώνει τις άμυνές του. Να περιμένετε ότι θα ενεργεί παιδικά μερικές φορές στο σπίτι, και να μη φοβάστε να τον χαϊδεύετε λιγάκι. Δεν «ενθαρρύνετε την εξάρτηση». Αυτό που κάνετε είναι να «επιτρέπετε» την εξάρτηση που υπάρχει ήδη, και αλλιώς θα βγει στην επιφάνεια κρυφά. Μην ανησυχείτε, ο έφηβος δε θα είναι προσκολλημένος σε εσάς για πάντα.

16. Ταυτόχρονα με την καθημερινή προληπτική διατήρηση, κάντε και επισκευές αν χρειάζονται.

Εάν οι ανάγκες προσκόλλησης του έφηβου παιδιού σας δεν καλυφθούν, για τον οποιονδήποτε λόγο, αυτός ή αυτή θα έχει πιθανότατα στραφεί στου συνομηλίκους του για να τις καλύψει. Η ανατροφή είναι αδύνατη αν δεν είστε το «ασφαλές καταφύγιο» του παιδιού σας, όπως λένε οι ειδικοί για την αφοσίωση. Θα χρειαστεί να κάνετε μερικές επισκευές στη σχέση για να κερδίσετε την αφοσίωση του παιδιού σας πίσω ξανά. Μην επιχειρήσετε πολλή πειθαρχία μέχρι η σχέση σας να βρίσκεται σε καλύτερο βάση, όπου το παιδί σας θα θέλει να συνεργαστεί για να σας ευχαριστήσει.

«Όπως καλά ξέρουμε, ένα σημάδι της εφηβείας είναι η αντίσταση. Όπως το κλάμα εξασκεί τους πνεύμονες ενός μωρού, η αντίσταση εξασκεί τις αφηρημένες ικανότητες αιτιολόγησης των εφήβων… Ως μη ικανοί πια να τους συγκρατήσουμε σωματικά και να τους παρηγορήσουμε, η μόνη μας ελπίδα είναι να διατηρήσουμε την επαφή… αντί να προσπαθούμε να κυριαρχήσουμε ή να τους περιορίσουμε, χρειάζεται μόνο να αγωνιζόμαστε για την ίδια την επαφή.»

Γράφει η Παναγιώτα Μακρή
Ψυχολόγος, MSc in Child Development

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πως να διαχειριστείτε έναν χειριστικό και δύσκολο έφηβο Πώς να διαχειριστείτε το ζήτημα του πολέμου με το παιδί σας Το παιδί σου μπορεί να έχει την καλύτερη λύση για την ανεπιθύμητη συμπεριφορά